2.3 Perbandingan Dengan Buku al-Raheeq al-Makhtum
Penulis memilih untuk melakukan perbandingan
dengan karya Syeikh Safiy al-Rahman al-Mubarakfuriy kerana buku ini merupakan
sebuah buku yang diiktiraf di dunia Islam dalam bidang sirah. Buku ini telah
dipilih memenangi tempat pertama oleh badan Rabitah
Alam Islam yang berpusat di Mekah dalam penulisan kitab-kitab sirah.[1] Justeru
itu, penulis mengaggap dan menjadikan karya al-Mubarakfuriy ini sebagai
perbandingan dan penanda aras dalam ilmu sirah selain daripada Sirah Ibn Ishaq
dan Ibn Hisham. Terdapat 2 versi al-Raheeq
al-Makhtum yang penulis gunakan, iaitu edisi asal secara capaian online dan edisi terjemahan
2.3.1 Perbandingan
Fizikal
Dari segi fizikal, al-Raheeq al-Makhtum hanya setebal 333 muka surat sahaja untuk
edisi online dan 633 untuk edisi
terjemahan dalam Bahasa Melayu.[2] Jurang
perbezaan ini cukup besar kerana buku yang dikarang oleh Tarikuddin Hassan ini
mempunyai ketebalan melebihi 1500 mukasurat. Banyak peristiwa tidak
diperincikan dalam karya al-Mubarakfuriy ini berbanding dengan Tarikuddin
hasan.
2.3.2 Huraian Peristiwa
Apabila dinilai dari segi penetilitian isu,
karya Tarikuddin Hasan lebih terperinci. Beliau menghuraikan setiap bahagian
dengan tajuk-tajuk kecil di dalamnya secara terperinci. Berbanding
al-Mubarakfuriy, karyanya menyentuh perkara-perkara besar secara umum. Walau bagaimanapun terdapat bahagian
tertentu seperti peperangan Uhud, Khandaq dan Badar disentuh secara teperinci.
Ringkasnya karya Tarikuddin Hasan memperincikan keseluruhan bahagian sementara
al-Mubarakfuriy membuat perincian kepada peristiwa tertentu sahaja.
Al-Mubarakfuriy juga tidak menyebut tentang sejarah keturunan dan susur galur
keluarga Rasulullah SAW sebagaimana yang dilakukan oleh Tarikuddin Hasan dengan
membicarakan perihal Qusai. Jalur keturunan Rasulullah SAW dalam al-Raheeq al-Makhtum
hanya disebut pada peringkat Bani Hashim.
2.3.3 Sumber Penulisan
Al-Mubarakfuriy
menyebut di bahagian permulaan bukunya tentang metodologi penulisan sirah yang
beliau gunakan. Beliau menyebut bahawa sumber sejarah Rasulullah ialah
ayat-ayat al-Quran khasnya yang berkaitan dengan sesuatu peristiwa seperti
peristiwa perang Badar, Uhud, Khandaq dan sebagainya. Kemudian diikuti dengan
hadis yang dikutip daripada kitab-kitab hadis. Sumber yang ketiga ialah
kitab-kitab sejarah Rasulullah SAW termasuklah yang ditulis oleh Urwah Ibn
Zubair(92H), Abari Bin Othman (105H), Syarbabil bin Saad (123H) dan sebagainya.
Kebanyakan apa yang mereka tulis walau pun telah hilang namun sesetengahnya
terdapat dalam kitab al-Tabari dan sebahagiannya tersimpan di Bandar Heidelberg
di Jerman. Apa yang tersimpan di Jerman ini ialah sebahagian tulisan Wahb bin
Manbah (110H).[3]
Berbanding
dengan Tarikuddin Hassan, beliau tidak menyebut atau meletakkan satu bab khusus
untuk menyebut sumber sejarah atau metodologi penulisan yang beliau gunakan.
Namun sepanjang semakan ringkas yang penulis lakukan, beliau merujuk kepada
sumber yang hampir sama dengan al-Mubarakfuriy. Cuma buku-buku rujukan beliau
yang dimuatkan di bahagian lampiran kitab kebanyakannya berbahasa Melayu dan
tidak terdapat kitab-kitab sirah yang terulung seperti Ibn Hisham dan Ibn
Ishaq.
Kesimpulannya,
buku karangan Tarikuddin Hassan mempunyai persamaan dengan karya
al-Mubarakfuriy dari segi sumber penulisan dan sebagainya. Apa yang berbeza
ialah dari segi huraian peristiwa yang lebih terperinci yang menjadikan buku
ini lebih tebal.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan