Kamu tidak akan beroleh kebajikan sebelum kamu menginfakkan(menyedekahkan) sebahagian harta yang kamu cintai. Dan apa pun yang kamu infakkan(sedekahkan) , tentang hal itu sungguh, Allah SWT Maha Mengetahui.(92:3)
Terharu aku baca tafsiran ayat 92 daripada surah ali Imran ni. Really banyak cerita yang boleh menjadi iktibar dan pengajaran berguna buat aku. Terasa jauh sangat aku daripada apa yang dilakukan oleh sahabat. Terasa terpukul aku bila baca pasal ayat2 ni. Semoga ianya menjadi pengajaran buatku
Kisah 1
Seorang sahabat nabi dari kaum ansar bernama abu talhah mempunyai kebun yang amat2 dibanggakannya. Kebun tersebut terletak tidak jauh daripada masjid nabi di madinah. Namanya bairuhaa’. Baginda rasulullah SAW kerap kali singgah ke kebun itu untuk minum airnya yang sejuk. Nama abu talhah juga dikenali ramai kerana bairuhaa’ itu. Setelah ayat ini turun, perasaan imannya kepada Allah SWT menyelinap ke dalam hati abu talhah. Lalu beliau pergi berjumpa dengan rasulullah SAW untuk menyedekahkan bairuhaa’ itu kepada rasulullah SAW. Beliau juga memberi kuasa sepenuhnya kepada rasulullah SAW untuk menyedekahkannya pula kepada siapa yang rasulullah SAW hendak. Rasulullah SAW menerima sedekah abu talhah itu dan menyerahkan kuasa kepada abu talhah kembali untuk menyedekahkan kepada sesiapa sahaja yang dia kehendaki dari kerabat keluarga yang dekat. Mengikut riwayat hadis Muslim, abu talhah menyedekahkannya kepada zaid bin thabit dan ubay bin kaab.
Kisah 2
Zaid bin harithah, anak angkat rasulullah SAW mempunya seekor kuda yang beliau cukup saying. Namanya sabul. Setelah turun ayat ini, beliau menyedekahkan kudanya kepada rasululah SAW dan meminta rasulullah SAW menyedekahkannya kepada sesiapa sahaja yang baginda ingin sedekahkan. Kuda tunggangan itu diterima sebagai sedekah oleh nabi Muhammad SAW sehingga baginda dapat melihat riak wajah kesedihan di muka zaid kerana teramat sayang kepada kuda tersebut. Lalu baginda meminta beberapa orang sahabatnya pergi menjemput usamah bin zaid, iaitu anak kepada zaid bin harithah. Kemudiannya rasulullah SAW menyedekahkan kuda tersebut kepada usamah, anak zaid sendiri. Betapa tingginya siasah rasulullah SAW. Kedua2 barangan tersebut baginda sedekahkan kepada orang yang berhampiran dengan pemberi sedekah. Kebun bairuhaa’ diberikan hak untuk menyedekahkannya kepada tuan punya asal supaya disedekahkan kepada kaum kerabat. Kuda sabul pula disedekahkan kepada anak si pemberi sedekah.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan